کم آبی و خشکسالی‌‌های پیاپی باعث شده است که بیشتر نواحی جهان در حال حاضر با خطر خشکی رو‌‌به‌‌رو شوند. برای استفاده بهینه از منابع آبی در دسترس، لازم است برنامه‌ریزی مناسبی ارائه شود. برای افزایش میزان کارایی آب، از مواد مختلفی استفاده می‌شود. یکی از این مواد، ترکیب‌‌های ابرجاذب است که امروزه در سطح گسترد‌ه ای در جهان مورد استفاده قرار
می‌گیرد. این مواد با قرار گرفتن در خاک با ساز‌‌و‌‌کار جذب آب گرانشی و غیر قابل استفاده برای گیاه می‌توانند در زمان کم آبی و لزوم، به آسانی آب ذخیره شده را در اختیار گیاه قرار دهند و از تنش و کاهش عملکرد تا حدود زیادی پیشگیری نمایند. به همین منظور، آزمایشی در مرحله‌‌های گلخانه‌‌ای و مزرعهای برای بررسی تاثیر ابرجاذب و دور آبیاری بر سبز فرش چمانواش بلند انجام شد. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار ها شامل دو دور آبیاری سه و ده روزه و همچنین دو نوع ابرجاذب معدنی و پلیمری در مقادیر ۱۶۰ و ۲۴۰ گرم در کیلوگرم بود. مقدار صفر ابرجاذب به‌‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در شرایط گلخانه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر شاخه و وزن خشک شاخه با کاربرد ابرجاذب معدنی و پلیمری و دور آبیاری سه روز در سطح آماری ۵% معنی‌دار شدند. همچنین برابر نتایج، کاربرد هر دونوع ابرجاذب معدنی و پلیمری، سبب افزایش معنی دار پرولین سبز فرش شد. در مرحله مزرعهای، کاربرد ابرجاذب پلیمری در مقدار۲۴۰ گرم با دور آبیاری سه روزه در مقایسه با شاهد اختلاف معنی‌دار نشان داد. به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از ابرجاذب‌ها می‌تواند راهکار مناسبی برای صرفه جویی در مصرف آب در فضای سبزشهری باشد و سبب افزایش ویژگی‌‌های رشدی در چمانواش بلند در شرایط تنش خشکی شود.
