در گیاهان زینتی به ویژه شمعدانی کنترل رشد رویشی، کاهش ارتفاع گیاهان و افزایش تراکم گیاه از اهمیت بالایی برخوردار است و سایکوسل و پاکلوبوترازول از مواد شیمیایی هستند که بهطور وسیع در کاهش رشد تعداد زیادی از گیاهان به کار می‌‌روند. همچنین، به دلیل اینکه این ترکیبها جذب‌‌کننده رادیکال‌های آزاد نیز هستند، پیری گل‌‌ها را به تاخیر می‌اندازند و تنش اکسیداتیو را در گیاه کاهش می‌دهند؛ در نتیجه بر ماندگاری گل نیز تاثیر مثبتی دارند. برای بررسی اثر محلول‌پاشی پاکلوبوترازول و سایکوسل بر شاخص‌های رشد رویشی و گلدهی شمعدانی (Pelargonium hortorum) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه انجام شد. تیمارها شامل محلول‌پاشی سایکوسل (صفر، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ میلیگرم در لیتر) و پاکلوبوترازول (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلیگرم در لیتر) بود که در مرحله ۶ تا ۸ برگی بهکار رفت. نتایج نشان داد که تمام تیمارها بر متغیرهای اندازه‌گیری شده اثر معنیدار داشتند. بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (۸۷/۶۶ گرم)، فعالیت آنزیم کاتالاز (۷۷/۲ واحد آنزیم بر گرم وزن تر گل) و پراکسیداز (۳۴/۱۴ واحد آنزیم بر گرم وزن تر گل) در تیمار محلول‌پاشی سایکوسل ۱۵۰۰ میلیگرم در لیتر و بیشترین محتوای کلروفیل کل (۷۱/۱۲ میلی گرم در گرم وزن تر برگ)، میزان آنتوسیانین (۹۱/۲ میلیگرم در لیتر وزن تر گلبرگ)، پروتئین (۱۲/۵۱ میکروگرم در گرم وزن تر گلبرگ)، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (۷۵/۲ واحد آنزیم بر گرم وزن تر گل) و ماندگاری گل روی بوته (۹۲/۲۰ روز) در تیمار محلول‌پاشی ۱۰۰۰ میلیگرم در لیتر سایکوسل دیده شد، بیشترین شاخص ثبات غشاء یاخته‌ای (۱۷/۷۸%) نیز در تیمار محلول‌پاشی سایکوسل ۵۰۰ میلیگرم در لیتر بود، همچنین بیشترین طول ریشه (۸۵/۴۳ سانتی‌متر) و کمترین ارتفاع گیاه (۵۹/۲۰ سانتی‌متر) نیز در تیمار محلول‌پاشی پاکلوبوترازول ۱۰۰ میلیگرم در لیتر به‌‌دست آمد. در حالیکه بیشترین ارتفاع گیاه (۷۸/۲۶ سانتی‌متر) در شاهد دیده شد. بهطور کلی، محلول‌پاشی شمعدانی توسط کندکننده‌های رشد بهویژه سایکوسل با غلظت ۱۰۰۰ میلیگرم در لیتر برای بهبود ویژگیهای رشدی، گلدهی و افزایش بازار پسندی گیاه، توصیه میشود.
