با توجه به این‌‌که افزایش زمان بازارپسندی گل‌های بریدنی از نظر اقتصادی بسیار با اهمیت است و گل بریدنی آلسترومریا نیز یکی از مهم‌ترین گل‌های بریدنی ایران و جهان می‌‌باشد، آزمایشی برای بررسی اثر غلظت‌های نیتروپروساید سدیم و تیمول بر عمرگلجایی و صفات فیزیولوژیک گل آلسترومریا به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی انجام شد.تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف نیتروپروساید سدیم (صفر، 50 و 100 میکرومولار) و سطوح متفاوت تیمول (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) بود. بیشترین عمر گلجایی (3/16 روز) در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با تیمول یا بدون تیمول دیده شد. در تیمارهای بدون نیتروپروساید سدیم با افزایش غلظت تیمول تغییرهایی ازنظر ماندگاری گل به ثبت نرسید. برهمکنش نیتروپروساید سدیم و تیمول بر وزن‌تر نسبی در روزهای 5، 7، 9 و 13 و برجذب محلول در تمامی روزها معنی‌دار شد. در تیمارهای 50 و 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با 50 میلی‌گرم بر لیتر تیمول تا روز پنجم روند جذب محلول و وزن‌تر بالا‌‌رونده و پس‌ازآن پایین‌‌رونده به ثبت رسید. کمترین میزان وزن‌تر نسبی و جذب محلول در تیمار شاهد به ثبت رسید. بالاترین میزان سبزینه a(16/0 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر)، سبزینه b (078/0 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر) و سبزینه کل (238/0 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر) در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 50 میلی‌گرم در لیتر تیمول دیده شد. در تیمارهای 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم بدون تیمول یا حاوی تیمول میزان باکتری‌ها در پایین‌ترین سطح خود ( log10 CFU/ml 51/3-62/3) به ثبت رسید و بالاترین میزان این شاخص ( log10 CFU/ml 88/3) در تیمار شاهد دیده شد. در تیمارهای بدون نیتروپروساید سدیم و 50 میکرومولار نیتروپروساید سدیم با افزایش غلظت تیمول تفاوت معنی‌داری ازنظر وزن خشک دیده نشد، اما بیشترین میزان وزن خشک در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 50 میلی‌گرم در لیتر تیمول به ثبت رسید. نتایج این آزمایش کاربرد 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با تیمول یا بدون تیمول را برای افزایش عمر پس برداشت و کاهش تخریب سبزینه پیشنهاد می‌کند.
